Japan and I: The Chronicles

Voor de nog resterende maanden van mijn verblijf in Japan zal ik in deze blog mijn hart zonder schroom uitstorten over de geneugten, irritaties, feestjes, misverstanden, voedsel en al wat nog niet meer wat het japanse volk met mij wil delen.

donderdag, maart 23, 2006

Kippenvel

De zombie is weg. Niets meer. Al een paar weken en het valt me nu pas op. Een zielig leeg bureautje blijft achter. Niets gehoord, geen toespraak, verdwenen. Nu slechts nog een mannetje die op klinische wijze zijn bureau opruimt. Een speciaal mannetje, vermoed ik, gespecialiseerd in bureaus opruimen van mensen die Toshiba of het aardse hebben verruild voor in beide gevallen het onvermijdelijke. Secuur scheidt hij de nog bruikbare potloden van de onbruikbare potloden en werkt in hoog tempo alle dossiers door. Slechts een restantje gaat niet met het vuilnis mee. Bij navraag blijkt hij inderdaad met pensioen te zijn gegaan en is er geen feestje, speech etc. geweest. Misschien een passende aftocht voor een treurig mannetje, maar het bezorgt me wel kippenvel.