"Ah...dus hij was de gids?!"

Voor het eerst heeft het onzekerheidsvermijdende gedrag van de Japanner me kwaad gemaakt. Na toezegging van mijn kant tegen Finse vrienden die ik nog ken van mijn vorige stage, zijn we met Akebono-werknemers wezen sneeuwtrekken (met van die tennisrackets onder je voeten). En dat is leuk. Het verzamelen om 10.00 scherp vindt plaats in het dorpje Minakami, dichtbij de berg Tanigawadake waar we vervolgens te voet verder trekken. Aangezien iedereen zich aan iedereen voorstelde (en niet altijd even duidelijk is wat ze zeggen) mis ik het feit dat er een gids zich in ons midden bevindt. We, elf mannen en vrouwen en de gids vertrekken richting het ongerepte natuurschoon. Mijn eerste gedachte bij de gids was dat het weer een Japanner was die zijn hiking-hobby erg serieus neemt, zijn busje vol had met van die voet-sneeuw-tennisrackets, een rantsoen en noodrantsoen op zak had en de gebruikelijke berenbel onderaan zijn tas had gebonden. Pas nadat ik geconstateerd had dat deze man opvallend veel over boomblaadjes zat te lullen, begon het mij te dagen dat dit meer was dan een gepassioneerde hobbyist, een uitbater. De trip gaat als volgt, stukje lopen in de sneeuw, foto, stukje lopen in de sneeuw, pauze, foto, stukje lopen in de sneeuw, pauze, foto, stukje lopen in de sneeuw. Twee uur later zijn we anderhalf kilometer verder en de huizen zijn in de verte nog zichtbaar. Hier gaan we kamp maken en de gids begint druk een koolhydraatrijke maaltijd in elkaar te flansen, want dit is overleven. Om 13.00, na een uur relaxen lopen we nog een uur richting de berg met de gebruikelijke stopfrequentie om vervolgens kilometers voor de voet van de berg te stoppen in verband met potentieel lawinegevaar. Om 15.30 zijn we weer terug bij de auto en hebben in minder dan vijf en een half uur vijf kilometer gelopen. Driftig begint iedereen zijn portemonnee te trekken voor dit avontuur waarbij iedereen het fysiek zowel als geestelijk moest ontgelden. Dit was op het randje van het haalbare. En de prijs voor de gids: slechts 8500 yen per persoon (75 euro)!!!!! De dude werkt een halve dag en tilt daar meer dan 800 euro voor. Nog nooit heb ik mensen gezien die zich zo enthousiast laten afzetten. De gids had geen functie. Gedurende deze gehele Disney-trip waren er genoeg andere mensen die er rondliepen en binnen tien minuten kon je terugrennen naar de bewoonde wereld. Ze hebben voor eind mei alweer een hiking-trip gepland. Geen sneeuw. Zelfde plek. Zelfde gids. Ik heb nu alvast afgezegd. Positief voetnootje: de natuur was wel mooi.