Japan and I: The Chronicles

Voor de nog resterende maanden van mijn verblijf in Japan zal ik in deze blog mijn hart zonder schroom uitstorten over de geneugten, irritaties, feestjes, misverstanden, voedsel en al wat nog niet meer wat het japanse volk met mij wil delen.

zaterdag, juni 17, 2006

Baadasssss!


(voor een vergroting klik op de foto)

De man met de rode cirkel (dit is geen toeval) is Youhei, de badass van Yokohama, de schrik van elke gangsterrapper en de man die regelmatig weer eens de lokale muziekcharts overhoop haalt. Hij is de geestelijke vader van South Crew en waarschijnlijk vader van nog veel meer. Vrouwen kussen de grond waarop hij gelopen heeft en het laat hem koud. Net zo koud als alle kogels die hem doorboord hebben of de loden pijpen die op hem in de streets kapot zijn geslagen. Youhei kent het harde leven en hij is alleen gekomen waar hij vandaag is door vallen en opstaan.

Youhei is de man die op 16 april (zie datum of "De Pusdruipende Rat") de MP3-speler weer bij zijn rechtmatige eigenaar wist terug te brengen, namelijk ik, en waarschijnlijk heeft de dader nu al enkele maanden zijn laatste rustplaats gevonden in een betonblok. Ook is hij de man die op 25 mei (zie datum of "Mijn Fitnesshok,...") in mijn fitness-verhaal voorkomt. Ik vermeldde dat hij met een slap handje zwaaide, ik heb me vergist, dit moet een stand-in zijn geweest. Waarschijnlijk was Youhei bezig met een drive-by-shooting en had hij een alibi nodig.

De blauw omcirkelde mannetjes zijn slechts zij die Youhei's schaduw hebben mogen aanschouwen en de eer hebben om dagelijks het nakijken te hebben hoe Youhei de fitnessbankjes bezweet achterlaat. Elke keer weer mondt het uit in een gevecht wie er als eerste op het bankje mag.

Tot slot, waarom gaat Youhei dan naar de fitness als ie alles al heeft? Slechts een directe quote doet eer aan zijn oneindige gevoel voor sarcasme, namelijk: "Ik vind mezelf een beetje dik (giechel, giechel)."