Killerwhale!

Programmeren is zwaar. Zoals vermeld moet ik een onderdeel van sturing van apparaat ontwerpen. Daarvoor ben ik momenteel mij de programmeertaal eigen aan het maken. De opdrachten gaan sneller dan gepland met het gevolg dat ze allemaal interessante en vaak leerzame tijdopvullingen gaan bedenken (dagje met die meelopen, dan met die). Erg vermakelijk Op programmeerdagen moet ik alleen wel op tijd weg van werk, want dit is best wel stressvol. Als programmeren lukt is het leuk, als het kut gaat gieren de stresshormonen door mijn lijf (en dit gebeurt dagelijks, een wetmatigheid bij het programmeren). Vaak loop je je dan een half uur a uur kapot te staren op een komma die verkeerd is geplaatst met grote ongewenste resultaten. Dus voor 18.50 ben ik meestal weg, naar de fitness. Stress kwijtraken. Ongetwijfeld zullen er dagen komen dat ik helemaal vast zit, de computer het raam uit wil gooien, alles daadwerkelijk bij elkaar zal schelden op kantoor, een slapeloze nacht heb om de volgende dag per ongeluk de oplossing te vinden en om vervolgens zielsgelukkig mijn rijst-curry tijdens de pauze naar binnen te mogen werken. Dat is mijn huidige opdracht.
En van mijn oude baas heb ik een omiyage (of cadeautje) gekregen aangezien hij naar Nagoya is verhuisd. Het betreft een goudkleurige miniatuur-killerwhale (de stoerdere Engelse variant op “orka”).